Ja, beste mensen. Soms moet ik huilen. Nou, best wel vaak eigenlijk. Ik heb niet veel nodig, hoor. Een volle wasmand kan al de druppel zi...

Al vier uur zwabberen zoon en ik door de straten van ons dorp en verder. Zijn fietstassen zijn veel te zwaar beladen, bij elke bocht houd...

De caravan is naar de stalling gebracht. Het was een bewogen seizoen voor ons beginners, en het is tijd om op adem te komen. Zo sloten we...

Ik stel het me zo voor: 44 graden, het lijf loom, het zand schuurt en het licht is fel. Als vanzelf knijp ik mijn ogen tot spleetjes. De w...

Als mijn moeder verdrietig is, wroet ik in aarde. Snoeien, onkruid trekken, graag veel en grof. Van buiten naar binnen, van klimop en bra...

'Wat heb je dan gegeten vandaag?' 'Havermout in amandelmelk. We gaan voor tien kilo in zes weken. Je doet toch wel mee?' 'Natuurlijk', ze...

'S. zit adressen te schrijven. En ik praat met jou. Het is rustig. Het is goed zo.' Ik heb G. aan de telefoon. Ze bereidt zich voor op ha...

Het is een lieflijke middag, vol mezengekwetter. Na een geslaagde ronde tuincentrum spoeden mijn moeder en ik ons naar de voortuin: ik ka...

We hebben logees, dat wil zeggen: de kinderen hebben vrienden te slapen. Tijdens het eten is het gezellig druk, enthousiast vallen we elk...

Het is oktober of februari of zoiets druilerigs, 1999.  Ik ben op weg naar het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in een stadsdeel waar ik niet b...